Nadmorski spacer i niewielka zmiana, która cieszy :-)

Irlandzki grudzień wspaniałomyślnie daje nam w tym roku cudowny prezent- wiele słonecznych dni....
Za to ziąb bywa przeszywający.

Pewnego słonecznego dnia, patrząc przez okno naszego mieszkanka- a okno wychodzi na południe- stwierdziliśmy, że pogoda piękna (słońce grzeje, na balkonie cisza- czyli bezwietrznie) więc czas idealny na spacer. Chwyciłam za mój prawie nowy aparat- wszak nie miałam jeszcze okazji wypróbować go w terenie- rodzinę zapakowałam do auta i ruszyliśmy w kierunku Portmarnock.

Plażę w Portmarnock pokazywałam na blogu wielokrotnie. Jest to ulubione miejsce naszych spacerów oraz letniego plażowania.

Tym razem wybraliśmy parking oddalony o jakieś 800 metrów od plaży. Droga, która nad morze wiedzie, jest idealna na niezbyt długi spacer w "pięknych okolicznościach przyrody" ;-)

Droga na plażę.

Przygotowaliśmy się na to, że może być wietrznie- jak to nad morzem- ale to co odczuliśmy wychodząc na zewnątrz samochodu.... przerosło nasze oczekiwania. Misiek natychmiast zaczął szukać jakiegoś nakrycia swej niezbyt owłosionej głowy, Maleństwo chciało wracać do samochodu, a ja czułam jak mroźny (choć temperatura na zewnątrz wynosiła 5 stopni) wiatr paraliżuje wprost moje dłonie- jedyną odkrytą część ciała. Brrrrrr.....

Mimo to zdecydowaliśmy, że spacer odbędziemy :-).
Misiek odnalazł w skrytce samochodu swoją letnią czapkę (lepszy rydz niż łysa głowa ;-), Maleństwo truchtało dla rozgrzewki, a ja ogrzewałam swoje palce w uścisku dłoni Miśka, gdyż szliśmy bez chodzika trzymając się za łapki.

Nad morzem spotkaliśmy wielu spacerowiczów z dziećmi z psami, biegaczy, starszych i młodszych... Nie ważny ziąb okrutny- ważne, że słońce na niebie, którego zwykle w irlandzkie, pochmurne, zimowe dni tak bardzo brakuje.

A tutaj fotorelacja z naszego spaceru...I niech was nie zwiedzie błękitne niebo i spokojna woda... Ziąb był przerażający :-)

Ptasie gniazda na bezlistnych drzewach.

Grudniowe słońce

Dziecko na niebie ;-)

Misiek z Maleństwem.

Velvet Strand. Portmarnock

Ireland's Eye.

Sesja z Maleństwem ;-)

Nadmorskie obrazki.

Lambay Island.

Ireland's Eye i skrawek Malahide.

A teraz o niewielkiej zmianie dekoratorskiej (górnolotnie mówiąc;-).
Otóż nasze drzwi wejściowe od nowości mają kolor...no właśnie...określmy go jako jasny orzech, aczkolwiek moje skojarzenia nie mają nic wspólnego z orzechem... ;-)
O ile nie przeszkadza mi to z zewnątrz, o tyle wewnątrz  ów "orzechowy" kolor skutecznie oszpecał nasz przedpokój (czytaj kiszkowaty korytarz).
Już od kilku miesięcy zabierałam się za przemalowanie drzwi na biało. Jestem nawet w posiadaniu puszki farby, którą zakupiłam jakieś...pół roku temu z hakiem właśnie w tym celu. Nie mogłam się jakoś dotychczas zmobilizować. Prawdę mówiąc skutecznie mnie zniechęcała wizja nierównomiernego rozprowadzenia farby, a tym samym dziesięciokrotnego malowania drzwi oraz bałaganu, zachlapanej podłogi itp.
Kilka dni temu będąc w Lidlu natrafiłam na...naklejki na drzwi. Wiem, że to trochę pretensjonalne oblepiać drzwi wejściowe... Wieżą Eiffla, ale lepsza wieża niż....tzw. jasny orzech ;-)

Swoją drogą myślałam, że takie oklejenie drzwi to bułka z masłem... Otóż...wcale nie. Okleiłam się cała... A jakie słowa wypływały z ust mych...Iście godne...przysłowiowego szewca ;-)

Może moja praca nie jest idealna, ale generalnie jestem zadowolona.

Drzwi przed...

...i po ;-)

Powinnam pokryć białą farbą framugę drzwi, ale to już praca na "po świętach".

Pozdrawiam i życzę miłego weekendu :-) Pa