Pożegnanie starego i witanie nowego zawsze wzbudza we mnie radość, ale również nostalgię i smutek. Radość- bo idzie nowe, bo daje nadzieję, bo myślę, że wszystko można zacząć od początku. Smutek i nostalgią- bo coś minęło nieodwracalnie, bo kolejny rok mego życia upłynął, bo jestem o kolejny rok starsza, bo moi bliskim również lat nie ubywa, bo mogłam zrobić więcej a nie zrobiłam, bo mogłam być lepsza a nie byłam...
Jaki był ten rok???
Hmmmmm... Dla mnie trudny...ale również pełen pozytywnych zmian (o których nota bene z braku czasu nie zdążyłam jeszcze napisać).
Maleństwo, które dla mnie będzie zawsze Maleństwem, stało się dużą i niezwykle samodzielną dziewczynką: sama wraca ze szkoły, odgrzewa obiad dla siebie i swego taty, sprząta i odkurza, robi niewielkie zakupy, a nawet od czasu do czasu przygotowuje mi weekendową niespodziankę w postaci śniadania na ciepło, o takiego na przykład :-)
Mówiłam Wam już jaka jestem szczęśliwa, że mam właśnie córeczkę...Nie? Więc...JESTEM SZCZĘŚLIWA, ŻE MAM CÓRECZKĘ... TAKĄ CÓRECZKĘ JAK MALEŃSTWO! :-)
A skoro Maleństwo radzi sobie...pomyślałam, że warto by zrobić coś... z sobą samą. W końcu potencjalnie przede mną jeszcze jakieś 40 lat życia z czego ponad 20 do wieku emerytalnego. Nie mogę i nie chcę być tylko i wyłącznie housewife.
Początkowo myślałam o jakimś kursie, czy szkole...W końcu jednak zdecydowałam...poszukać pracy, która jednocześnie pozwoliłaby mi na dokształcenie. Wysłałam kilkadziesiąt CV do firm zajmujących się opieką nad osobami starszymi w domu (10 lat spędziłam opiekując się Miśkiem więc doświadczenie jako takie posiadam i wydawało mi się, że w związku z tym łatwiej mi będzie znaleźć pracę w charakterze takiego opiekuna). Na moją aplikację odpowiedziały dwie firmy z czego jedna przesłała mi formularz do wypełnienia, dotyczący mojego wykształcenia, a konkretnie FETAC Level 5, którego nie posiadam niestety (jak się okazuje mój dyplom pielęgniarki, sprzed 25 lat na dzień dzisiejszy nic mi nie daje, nie jest honorowany nawet w przypadku podjęcia przeze mnie pracy opiekuna osoby starszej).
Druga firma zaprosiła mnie na rozmowę, którą... przeszłam pozytywnie i przyjęto mnie do pracy dodatkowo proponując wymagany kurs w korzystnej cenie.
Z pewnością firma nie jest idealna, nie płaci super kasy, ale również ja nie jestem unikatowym pracownikiem :-)
Za kilka miesięcy kiedy zakończę kurs i będę miała doświadczenie z pewnością będzie mi łatwiej znaleźć pracę być może w innej, lepszej firmie. Tymczasem dumna jestem z siebie, ze pracuję.
Jako opiekun Miśka mogę pracować tylko 15 godzin tygodniowo więc pracuję 2-3 godziny dziennie. To tyle co nic...
Niestety dla Miśka moja praca stała się tak wielkim problemem, że...szkoda gadać.
Ale nic to... Ja zrezygnować nie mam zamiaru.
Pracuję od końca listopada i jak na razie jestem zadowolona. Kurs rozpoczęłam. Nie będę mówiła, że to pestka czy bułka z masłem, bo dla osoby z taką znajomością języka angielskiego jaką ja posiadam to nie lada wyzwanie, ale póki co jakoś sobie radzę.
Trochę zmian także dokonało się w naszym mieszkaniu. W zasadzie miał to być mały remont pokoju Maleństwa, a skończyło się na niewielkich zmianach również w przedpokoju leaving roomie i w naszej sypialni.
Nie jestem specjalistką od urządzania wnętrz, dlatego też inspiruję się pomysłami specjalistów. Moim guru w tej dziedzinie jest Pani Asia z bloga My little white Home, która potrafi wyczarować niesamowite klimaty w swoim niewielkim mieszkanku. Dziękuję za inspiracje!
Czy taki rok można nazwać nieudanym???...Nieudanym nie...ale niełatwym- tak. Nie chcę się za wiele nad tym tematem rozwodzić...W każdym razie łatwo nie było.
Może jednak dzięki temu stałam się silniejsza, pewniejsza siebie??? Wszak wszystko co dzieje się w naszym życiu ma jakiś cel...
"Nie płacz w liście
nie pisz, że los ciebie kopnął
nie ma sytuacji na ziemi bez wyjścia
kiedy Bóg drzwi zamyka- to otwiera okno
odetchnij popatrz
spadają z obłoków
małe wielkie nieszczęścia potrzebne do szczęścia
a od zwykłych rzeczy naucz się spokoju
i zapomnij że jesteś gdy mówisz że kochasz."
Ks. Jan Twardowski
Kochani! Niech ten Nowy Rok przyniesie Wam nadzieję na lepsze jutro, radość o poranku każdego dnia, dziecięcą beztroskę, miłość z całego serca :-)
Wszystkiego co najlepsze w Nowym 2016 Roku!!!
Pozdrawiam cieplutko.
Wasza Rudi
Anno jak zawsze zatopiłam się z przyjemnością w Twoją lekturę.
OdpowiedzUsuń...co do córki...ach...fajnie ją mieć...wiem, bo mam...
Gratuluję pracy. Najważniejsze aby przynosiła Ci satysfakcję i spełnienie.
Kolejny rok z pewnością będzie lepszy...czego życzę z całego serca Tobie, Maleństwu i Miśkowi...
Całuję Aleksandra
Dziękuję Olu! Wam również życzę wszystkiego dobrego w Nowym Roku :-)
UsuńKochana Sis:) Z rozrzewnieniem przeczytałam Twoją refleksję nad przemijaniem kolejnego roku i wydawało się przeciwnościami losu. Tak tak latka uciekają choć nie odczuwam upływu czasu i po Tobie tego nie widzę:))) To prawda przemijający czas nadaje man charakteru, hartu, pewności siebie. Wiedząc o Twoich perypetiach zawodowo domowych jestem pewna , że praca przyniesie Ci satysfakcję, a co do córki to tak z całą pewnością mogę stwierdzić, że jest wspaniałym Maleństwem. Kochamy Ją też my wszyscy. Gratuluję Ci też pomysłów na aranżację Waszego mieszkania. Dla mnie to Ty jesteś inspiracją do zmian w naszym mieszaniu. Życzę Ci aby ten Nowy Rok 2016 był jeszcze lepszy i łatwiejszy od Starego. Pozdrawiam w imieniu swoim i całej rodziny i całuję Ciebie i Maleństwo. Twoja Sis:)
OdpowiedzUsuńDziękuję Ci Moja Kochana za pamięć życzenia, za ciepłe słowa otuchy. Życzę Wam z serca całego wszystkiego co najlepsze w Nowym 2016 Roku. Love you :-*
UsuńWszystkiego co dobre i piekne na caly nowy rok zycze :) Niech spelnia sie wszystkiego Twoje pragnienia a los nie szczedzi milych niespodzianek. Pozdrawiam cieplo i gratuluje decyzji w strone rozwoju osobistego :)
OdpowiedzUsuńDziękuję z całego serca za miłe życzenia. Tobie Agato i Twoim bliskim życzę wszystkiego co najlepsze w Nowym 2016 Roku. Pozdrawiam cieplutko :-)
Usuń